گرچه همواره توصیه می شود تا در محیط کار فضایی دوستانه ایجاد کنید، با این حال واقعیت این است که برخی موضوعات تحت هیچ شرایطی نباید مطرح شوند. این امر نه تنها به بهبود روابط شما با سایرین کمک نخواهد کرد، بلکه مشکلات متعددی را متوجه شما خواهد ساخت. در واقع لازم است به این نکته توجه داشته باشید که همکار شما، دوست صمیمی شما محسوب نمی شود و بهتر است تا مرز کار و زندگی خانوادگی با آنها به نحوی که خود می پسندید، حفظ شود.
با این حال منظور این نیست که از گفت و گو با سایرین دوری کنید، بلکه لازم است درباره موضوعاتی که ضرورتی ندارد و ممکن است به علت فضای رقابتی حاکم در محل کار بعدها علیه خودتان استفاده شود، حرفی نزنید.
ر ادامه به معرفی شش موضوع که بهتر است در محیط کاری مورد بحث قرار نگیرد، می پردازیم.
1- حرکت بعدی شما
اگرچه این مورد کمی عجیب به نظر می رسد، با این حال توجه داشته باشید که ممکن است تصمیمات آینده شما به مذاق برخی خوش نیاید و همین امر باعث تحریک آنها علیه شما شود. برای مثال فرض کنید قرار است پروژه ای حیاتی برای شرکت به شما محول شود. تحت این شرایط بهتر است تا زمانی که این اتفاق به مرحله اجرایی نرسیده است، کسی را در جریان امور نگذارید. همچنین فراموش نکنید در صورتی که قصد ترک شرکت خود را در آینده دارید، ضروری است تنها چند روز قبل از ترک شرکت سایرین را مطلع سازید زیرا ممکن است در غیر این صورت اقدام شما تهییج سایرین تلقی شده و به ضررتان تمام شود.
2- اعتقادات سیاسی و مذهبی
اعتقادات سیاسی و مذهبی مردم آنقدر با هویت اشخاص آمیخته است که امکان ندارد در محل کار بدون درگیری درباره آن بحث کرد. مخالفت با دیدگاه افراد می تواند به سرعت تصور آنها را نسبت به شما تغییر دهد. مقابله با ارزش های اصلی و بنیادی اشخاص یکی از توهین آمیزترین کارهایی است که می توانید انجام دهید.
افراد مختلف، دیدگاه سیاسی و مذهبی متفاوتی دارند اما حمایت و دفاع از ارزش های خود می تواند دیگران را به سرعت تبدیل به بیگانه هایی در برابر شما کند و حتی موجب برانگیختن توطئه و دسیسه آنها شود.حتی مطرح کردن رویداد جهانی مهم بدون بیان نقطه نظری محکم می تواند منجر به مناقشه و درگیری شود.
زندگی هر فرد حول محور اعتقادات و آرمان های او بنا شده است و ابراز عقیده مخالف او می تواند کمی مخاطره آمیز باشد. مشتاقانه به صحبت های دیگران گوش دهید بدون اینکه هیچ نظری از خودتان بدهید، چراکه حتی یک نگاه مخالف هم می تواند شروع جنگ و نزاعی باشد. دیدگاه های سیاسی و اعتقادات مذهبی عمیقا در وجود افراد ریشه دوانیده است، به نحوی که به چالش کشیدن دیدگاه آنها بیشتر از اینکه آنها و نظرشان را تغییر دهد، شما را در معرض قضاوت قرار می دهد.
اگرچه دین مقوله ای است که به نظر می رسد در همه جا مورد بحث قرار می گیرد با این حال باید توجه داشته باشید که افراد معمولاً نسبت به اعتقادات مذهبی خود تعصب داشته و همین امر ممکن است زمینه را برای متشنج شدن جو مهیا سازد. به همین خاطر بهتر است در این رابطه مطلبی را بیان نکنید. در رابطه با تفکرات سیاسی نیز ذکر این نکته ضروری است که جهان بینی و تفکرات افراد در زمینه های مختلف متفاوت بوده و بحث در این رابطه می تواند روابط دوستانه شما با سایر همکاران تان را با آسیب جدی مواجه سازد.
3- صحبت کردن درباره رابطه زناشویی
اینکه زندگی شخصی و رابطه ای که با همسرتان دارید بسیار خوب و رویایی یا حتی بد و تاسف انگیز است، واقعاً موضوعی نیست که جای صحبت آن در محل کار باشد. شما در محیط کار در حال انجام کارهای جدی و مهمی هستید که به بهتر شدن مجموعه ای که در آن کار می کنید کمک می کند. جای چنین صحبت هایی در مهمانی یا جمع های دوستانه است نه در محل کار. این قبیل صحبت ها ممکن است برخی را به خنده بیندازد و برای شان مسخره باشد. این موضوع همچنین می تواند همکاران تان را در رابطه با شما معذب و حتی آنها را دلخور کند. عبور از این خط قرمز در نهایت هم می تواند بازخورد بدی برای تان به همراه داشته باشد.
با توجه به این امر که زندگی شخصی افراد باید شخصی بماند، دلیلی برای بیان این گونه مطالب حتی در قالب درد دل وجود ندارد و نباید فراموش کنید که محیط کار محیطی رسمی است و قوانین خود را دارد. در همین راستا لازم است مرزهای خود را با تک تک همکاران خود مشخص سازید، با این اقدام به خوبی می دانید که با هر کس تا چه اندازه می توانید درباره موضوع های مختلف سخن بگویید. اگر بنا به هر دلیلی نیاز به صحبت با فردی و مشورت با وی را دارید بهتر است از مشاورین حرفه ای در این زمینه استفاده کنید.
4- بیماری ها
اگر شما از بیماری های مزمنی رنج می برید، نیازی نیست آن را با همکاران تان در میان بگذارید. با صحبت کردن در مورد بیماری هایتان، این ابهام را ایجاد می کنید که ممکن است بیماری ها مانع کارکرد بهتر شما و تمرکزتان روی مسائل کاری شوند. علاوه بر این در بسیاری از موارد مشاهده شده است که بیان این موارد باعث خواهد شد همکاران تان به نحوی از شما دوری کنند و این امر خصوصاً در مواردی که بیماری شما واگیردار نباشد، اعتماد به نفس شما را بسیار پایین خواهد آورد. اگرچه لازم است مدیر ارشد خود را از وضعیت سلامتی خود آگاه سازید تا در صورت نیاز بتوانید مرخصی استعلاجی بگیرید، با این حال فراموش نکنید که نیازی به بیان جزییات وجود ندارد و این امر ممکن است باعث شود تا به فکر جایگزین کردن شما باشند و شما را فردی که هزینه زیادی برای شرکت خواهد داشت تلقی کنند.
چند نکته پیرامون موضوع
- گله و شکایت و بدتر از همه ابراز نارضایتی مدام از کاری که در حال انجامش هستید باعث تضعیف روحیه گروه می شود. کارفرمایان همیشه حواس شان هست، آنها دوست ندارند فردی در گروه کاری آنها باشد که روحیه بقیه را هم خراب کند. پس سعی می کنند فرد ناراضی را با مشتاقانی که در گوشه و کنار هستند جایگزین کنند. همچنین بهتر است بدانید اعلام بی کفایتی و نالایقی همکارتان بیشتر شبیه این است که انگار تلاش می کنید تصویر بهتری از خودتان ارائه دهید. سنگدلی و قساوت شما طبیعتا منجر به جبهه گیری و عدم اعتماد همکاران تان نسبت به شما می شود و در آنها ذهنیت منفی نسبت به شما به وجود می آورد.
- کارفرماها از کارکنانی که حامی همکاران شان هستند، قدردانی می کنند. هنگامی که سخت کار می کنید و سعی دارید در پیشرفت محل کارتان سهمی داشته باشید، به نوعی مورد اعتماد کارفرمایتان خواهید بود. از این ویژگی برای کمک به همکارانی که قابل تحسین هستند و شایستگی پیشرفت را دارند استفاده کنید. اگر همکاران تان، همکار دیگری را مسخره یا از او انتقاد می کنند، با آنها همراهی نکنید. به سادگی می توان علیه کسی یک گروه تشکیل داد، اما این کار سبب می شود تا محیط کار و فرهنگ کاریِ مسموم ایجاد شود.به هیچ عنوان در چنین فعالیت هایی شرکت نکنید.
اگر برای رسیدن به یک جایگاه در محل کارتان به هر کار ناشایستی دست بزنید، شاید در مدت کوتاهی به هدف خود دست یابید، اما در بلندمدت آن را از دست خواهید داد. به جای اینکه ارتباط نامناسبی با همکاران تان ایجاد کنید، اجازه دهید کارفرما، شخصاً با ارزیابی کار و مهارت های شما، برای تان جایگاه مناسب تری را در نظر بگیرد
منبع: فرصت امروز